90. 15-09-03
Tijdschrift
++ ONS EIKEVLIET ++
ZONDAG
31 augustus 2003: Contactdag Eikevlietvrienden !
Nog even en het is weer zo ver ! De jaarlijkse samenkomst van oud-Eikevlietenaren en huidige bewoners van het dorp in zaal “ De Balans “.
We gaan dit jaar een wandeling maken
naar “ het hof van Coolhem “ in Puurs ( Kalfort ). Het is slechts 3.5 à
In het hof van Coolhem zullen we een
rondleiding maken met uitleg van een ervaren gids over wat er allemaal te
bezien valt op het domein.
Tevens is er mogelijkheid tot het nuttigen van
een drankje in de cafetaria van het domein.
Na terugkeer in zaal De Balans wacht er ons
zoals steeds een heerlijke broodjesmaaltijd en kunnen we gezellig nakaarten
over de namiddagwandeling of kunnen we herinneringen ophalen van vroeger. Dit
jaar hebben we na de maaltijd ook de vertoning voorzien van een één uur
durende film over de watersnood in onze contreien in 1953. Het is immers juist
50 jaar geleden dat deze ramp zich voordeed.
Misschien herken je
nog wel familieleden en/of vrienden op de film. Dus zeker een aanrader
!
Samengevat wordt het verloop van onze
samenkomst als volgt gepland:
13:30 h samenkomst in zaal De Balans in
Eikevliet
14:00 h vertrek wandeling naar Hof van Coolhem
16:30 h terugkeer naar Eikevliet
17:30 h broodjesmaaltijd. Bijdrage 6,00 €
per persoon
en 3,0 € voor kinderen
< 12 jaar.
18:30 h vertoning film watersnood in 1953.
19:30 h gezellig nakaarten tot ??????
Hopend u allen talrijk te kunnen begroeten op
31/8 tot dan !!!
-----------------------------------------
JDC
LIDGELDBIJDRAGE
2003.
Zoals telkenjare ten tijde van de contactdag, wordt de ledenbijdrage voor het lopende jaar opgevraagd. Deze bijdrage bedraagt nog steeds ( zoals reeds geruime tijd ) 6,5 € per gezin.
Het is geenszins de bedoeling van het bestuur
om een spaarkas of iets dergelijks te beginnen met uw lidmaatschapsbijdrage,
maar wel om U driemaandelijks goed te kunnen informeren over het actuele leven
in ons geboortedorp en wat er allemaal ingericht wordt door de verschillende
nog steeds actieve verenigingen. Wij willen U deze informatie dan ook mooi
gepresenteerd aanbieden onder de vorm van een gedrukt tijdschriftje dat
gemakkelijk leest en mooi oogt. ( zoals dit exemplaar ). Wanneer je al deze
blaadjes bijhoudt, wordt dit in de toekomst een mooi historisch document over
ons geboortedorp.
Maar koken kost natuurlijk geld; drukwerk,
verzending,kopiëren,etiketten,enz We
beperken dit tot het absolute minimum en de artikels worden gratis geschreven
door vrijwilligers uit uw bestuur, waarvoor ik hen bij deze tevens in Uw naam
hartelijk wil bedanken.
Daarom vragen wij U deze kleine jaarlijkse
bijdrage te willen overmaken zodat we U verder kunnen blijven informeren over
Ons Eikevliet.
Betaling kan gebeuren door middel van
overschrijving op rekening 000-1204750-10 van Eikevlietvrienden of bij één
der bestuursleden of telefonisch op nr 0475-73 63 78 van de voorzitter.
Wanneer U het lidgeld tegelijkertijd
overschrijft voor deelname aan de broodjesmaaltijd op onze contactdag op 31/8,
gelieve dan duidelijk in de vermelding aan te duiden met hoeveel personen je
deelneemt.
-------------------------------------------
JDC
Op
vrijdag 20 juni 2003 nam Juf Marleen
feestelijk
afscheid als kleuterleidster.
--------------------------
Het feest begon in de namiddag met de kleuters en hun ouders. Tussen een drankje en een babbel werden in een zeer origineel lied enkele markante gebeurtenissen in herinnering gebracht. Alle kleuters samen hebben het uit volle borst voor hun juf gezongen. Opdat het voor altijd bewaard zou blijven drukken we het hier integraal af.
|
Snijdersbank
voor Juf Marleen |
Refrein: Hoezee, hoezee, wie zingt er met ons mee?
Hoezee, hoezee, ’t is feest voor juf Marleen.
1. Was ’t in Grobbendonk gedaan,
In Eikevliet dan maar voortaan.
2. Staat z’om 10 na 8 steeds klaar,
Ja dan is ze altijd daar.
3. Was de kraan niet vlug gemaakt,
Nee de pastoor had ze afgekraakt.
4. Waren we dan in watersnood,
Sleurden w’ons met emmers dood.
5. Was het dan de hoogste nood,
Moest het met de billen bloot.
6. Meneer pastoor die gaf niet toe,
Meester Fons die werd het moe.
7. De WC die kwam er aan,
Met de blote billen gedaan.
8. Op de speelplaats mocht geen zand,
Want de pastoor werd ambetant.
9. Waaraan dacht ze ’t ganse jaar,
Is mijn schoolfeest nog niet klaar.
10.Elk kind had bij Marleen talent,
’t schoolfeest werd hun werk bekend.
11.De tent stond voor ’t schoolfeest klaar,
Maar de kiekens waren niet daar.
12.Louis reed toen heen en weer
Voor de kippen in de weer.
13.’t Aantal dertien werd behaald,
zieken werden opgehaald.
14.Had de inspecteur geteld,
Werd de bus t’rug opgebeld.
15.Den tweeling bracht Marleen ook mee,
Gelukkig was ’t niet van de zee.
16. Ooit zat Ernst nog in de klas,
Weet je nog hoe leuk het was.
17. Bakt ze koeken in de pan,
Ja daar kocht ze alles van.
18. Weet je nog je 50 jaar,
Was die nare verassing daar.
19.Wil men nog het schooltje dicht,
Nee Marleen is nooit gezwicht.
20.Carolus hielp ons uit de nood,
Bornem eindigde in de goot.
21.Maak je iets met de kleuters mee,
Moesten z’ allemaal op café.
22.De telefoon staat in de klas,
Dat komt nu toch goed van pas.
23.En valt de juffrouw van haar stok,
Duw dan op de rode knop.
24.Groot alarm in Eikevliet,
Iedereen in volle speed.
25.Staat Marleen hier 29 jaar,
Ja ze staat hier 29 jaar.
26.Weldra is er het pensioen,
Wat zal je die jaren doen.
27.Voor Marleen een dikke bravo,
En hier is nu ons kado.
Vanaf 21.00 uur was iedereen uitgenodigd op een fuif in zaal De Balans. Een overgelukkige Marleen begroette iedereen persoonlijk aan de ingang van de zaal terwijl het orkest voor de feeststemming zorgde.
Een oud leerlinge, Benedict Caluwaerts, bracht op schitterende wijze enkele gekende liedjes. Twee in oude boerinnen verklede dames, Celesta De Reu en haar tante Jaqueline, brachten de ballade van Hortense van de Moere. Het refrein werd door de ganse zaal meegezongen.
Zoals het op een fuif hoort, werd er tot in de vroege uurtjes gedanst en gepintelierd. De winst van deze fuif werd door juffrouw Marleen aan de school geschonken.
**************
Zoals uit het voorgaande blijkt heeft juffrouw
Marleen op 20 juni feestelijk afscheid genomen van Eikevliet. Op 1 september
2003 gaat ze met pensioen. Na 36 jaar voor de klas staan heeft ze dat
verdiend. In die periode is er heel wat gebeurd in ons dorpje rond de kleine
kerktoren.
In de grote vakantie van 1972
waren de zusters verhuisd
naar Wintam en kwamen ook de meisjes van de lagere school naar de
gemeenteschool. De kleuterschool bleef een afdeling van Wintam en de
directrice werd Zuster Gusta die nog les gaf in de derde graad te Wintam.
Juffrouw Jozefa bleef verweesd achter in haar kleuterklasje.
Juf Marleen was de tweede oudste van een gezin
met 11 kinderen. Van op zeer jonge leeftijd droomde ze er van om
kleuterleidster te worden. Ze gaf eerst 7 jaar les in Grobbendonk en zocht
daarna een plaats dichter bij Temse omdat haar man bij de scheepswerf te Temse
werkte. Juf Jozefa zocht een plaats in de streek van Grobbendonk en in 1974
werd er verwisseld en zo belandde Juf Marleen in Eikevliet. Ze kwam uit een
school met 6 kleuterklassen en
stond nu moederziel alleen in een schooltje met één kleuterklas in een dorp
waar ze nog niemand kende.
In 1975, onder minister De Croo, moest er in
het onderwijs een schaalvergroting komen. Kleine scholen moesten samen smelten
en grote scholengemeenschappen vormen. Het toenmalige gemeentebestuur van
Hingene samen met de leerkrachten en de ouders maakten de afspraak dat
iedereen op 1 september 1975 zijn kinderen naar de zustersschool te Wintam zou
sturen. Bij gebrek aan leerlingen werden de gemeentescholen afgeschaft en
werden de leerkrachten opgenomen in het vrij onderwijs. Op die manier kreeg
juffrouw Marleen er enkele collega’s bij maar bleef ze nog altijd alleen in
haar klasje.
Nog één schooljaar bleven de zusters te
Wintam en werd zuster Gusta directrice zonder klas van die grote
scholengemeenschap en dus ook van Marleen.Tegen 1 september 1976 vertrokken
alle zusters uit Wintam naar het hoofdhuis te Vorselaar. De plaats van zuster
Angeline in de derde kleuterklas te Wintam kwam vrij en
was voor Juf Marleen. Ze heeft het 1 jaar volgehouden, het schooljaar
1976-1977, daarna kwam ze terug naar Eikevliet.
Ze stond er weer alleen voor. Elke morgen de
poort openen en de kinderen opvangen en na de klastijd, als alle kleuters
afgehaald waren, de poort sluiten. Elke speeltijd alleen bewaking op de
speelplaats verzorgen en wenende kindjes troosten om maar te zwijgen van die
ongelukjes die vooral bij zeer jonge kinderen gebeuren. Elke middag samen met
de kleuters in de klas eten. Eerst alles klaar zetten, koffie in de plastieken
bekertjes schenken, de brooddoosjes helpen open doen, afruimen en afwassen.
Ouders die een verjaardagsfeestje gegeven hebben weten wel wat er allemaal
komt bij kijken. Er is in de klas gegeten tot er door het gemeentebestuur aan
het gemeenschapshuis een keuken werd ingericht, die dan als refter kon
gebruikt worden. Begin van de jaren 80 werd deze taak over genomen door
betaald personeel. Eerst Stella Lauwers, dan José Nauwelaerts, later Gilbert
en nu Liesbeth.
Alleen blijft toch maar alleen. Eén keer deed
er zich een noodgeval voor. Toen is Marleen hulpeloos met de armen zwaaiend de
straat opgerend en heeft de eerste de beste fietser die er voorbij kwam om
hulp gestuurd. Een telefoon bracht daar na enkele jaren al een hele verbering
in.
In 1984 werd
Simonne De Cat ambulante leerkracht. Simonne kwam voor 4/5 van de tijd samen
met Marleen in de klas zodanig dat nu ieder met een kleinere groep kon werken.
Na 15 jaar koos Marleen in 1989 voor een
duobaan. Nu kon ze 1 week in de klas zijn en de volgende week recupereren.
Ze heeft achtereenvolgens samen gewerkt met Myriam Van Kerckhoven,
Kristel Marnef, Hilde Tierens en Debbie Van Riet. En nu vanaf februari dit
jaar met Anne en Liesbeth.
Met 28 kleuters begon Marleen in 1974 en nu
zijn er nog 26, toch vragen die 26 veel meer van de leerkracht dan die 28 van
vroeger. In die lang vervlogen tijd werkten de kindjes ook al in groepen, dat
kon ook moeilijk anders door het verschil in leeftijd. Het weinige aanwezige
materiaal bij haar begin was verouderd. Vooral de juf mocht overal een
helpende hand toesteken en de kindjes bleven meestal aan hun tafeltje zitten.
Die tijd is al lang voorbij. Een klas is een levendige werk- en
doe-groep geworden. In de klas zijn nu speel- en werkhoeken zoals: de
poppenkamer, de leeshoek, de knutselhoek, de blokkenhoek, de constructiehoek
enz. Die vele hoeken veranderen regelmatig volgens de behandelde punten. In
elke hoek kunnen kinderen bezig zijn en die éne juf speelt het alleen klaar
om ze allen te helpen. Stil en braaf met de armpjes over mekaar zitten is niet
meer van deze tijd. Meestal mogen de kinderen hun taak zelf kiezen en werken
ze met kleine groepjes in een hoek. Zwijgend zitten werken zoals vroeger is er
ook al niet meer bij. In elke groep wordt er intens en met overleg
samengewerkt. En toch heeft de juf alles onder controle.
Het aantal kleuters verminderde elk jaar tot
rond 1990. Dan werd het echt dramatisch want volgens de toen geldende normen
mocht een school met 9 kindjes niet
blijven bestaan.Toen is Marleen zelf beginnen ronselen en is elke dag
elders kinderen gaan ophalen om aan de vereiste 12 te komen.
De nieuwe wijk, Eikerveld, bracht de redding
en de toekomst was voorlopig verzekerd.
In 1971, dat was voor Marleen hier les gaf,
was er een eerste poging geweest om een overkoepelend oudercomité te stichten
voor het vrij en het gemeentelijk onderwijs te Eikevliet. Op de eerste
vergadering stelde pastoor Vermeulen het comité voor dat hij alleen
had opgesteld. De twee leerkrachten van het gemeentelijk onderwijs stonden er
op dat de ouders zelf moesten kiezen tussen ouders met schoolgaande kinderen
en konden niet aanvaarden dat het enkele notabelen van het dorp waren zonder
kinderen Er is nooit een tweede vergadering geweest.
Na de fusie, op voorstel van directeur Fons De Smet is het er dan toch gekomen. De eerste voorzitter was Louis De Maeyer. Door het organiseren van allerlei feestjes brachten ze zaad in het bakje om de school te moderniseren. Ere wie ere toekomt, de winst van de rommelmarkt en vooral die van de fanfare-Jazzband zorgden toen voor heel wat frankskes. Op de speelplaats kwamen moderne speeltoestellen en in de klas werd voor modern educatief lesmateriaal gezorgd. Dat was een aangename tijd vooral omdat er zoveel medewerking was van alle ouders.
Aan pastoor Vermeulen heeft ze enkele nare
herinneringen overgehouden. Zo had hij eens zonder boe of ba de waterleiding
afgesloten. Juf Marleen ging met gans haar klas in de voormiddag aan de
pastorij bellen en een emmer water vragen, want de kinderen konden hun handjes
niet wassen. Na lange tijd wachten vroeg een slaperige stem van uit een raam
op de eerste verdieping: “Wie is daar?” Nadat het probleem uitgelegd was
zei de stem uit het open raam: “ Ga maar naar de klas, ik kom wel.”
Inderdaad, ruim een half uur later kwam hij de hoofdkraan weer open zetten.
De naarste ervaring uit gans haar loopbaan was
de dreiging om het schooltje af te schaffen en vooral het tijdstip en de
manier waarop het kenbaar gemaakt werd. Juist op die dag stond er een
klasfeestje op het programma want juffrouw Marleen werd 50 jaar en dat moest
gevierd worden. Uitgerekend op die morgen hadden alle ouders en de juf een
kaartje gekregen in verband met de herstructurering van de school. Deze
onduidelijke formulering werd door iedereen goed begrepen: “HET SCHOOLTJE
AFSCHAFFEN EN DE KINDJES NAAR WINTAM BRENGEN.” Bij de heildronk voor de
jarige stonden de aanwezige ouders met tranen in de ogen en een glas champagne
in de hand. Zo’n verjaardag kan je ook onvergetelijk noemen. Over de
schoolstrijd die toen volgde is in ons blaadje toen verslag uitgebracht en is
nu nog enkele dagen te vinden op het internet op volgend adres http://
users.belgacom.net/julien.maes. Daarna zal het op http://users.pandora.be/julienmaes
staan. Klik op ledenbladen en bezoek het blad van aug 98. Wat de inrichtende
macht van Groot-Bornem niet kon verwezenlijken werd met goed gevolg
gepresteerd door het bescheiden Sint-Carolus bestuur uit Ruisbroek. Ons
schooltje bleef en onze kindjes worden niet weggerukt uit hun eigen milieu.
Met vereende krachten werd in de grote vakantie de speelplaats en de klas
grondig aangepast en opgepoetst. De lokalen moesten immers aan allerlei
veiligheidsnormen worden aangepast, het was door Groot Bornem plots onveilig
verklaard. Op 1 september 1998 konden de kinderen hun ogen niet geloven. Alles
was vernieuwd en de nieuwe directeur, Benny Peeters, kwam en zag dat het goed
was. Het kleine Eikevliet had het grote Bornem een flinke neus gezet. Waar
een (goede) wil is, is een weg, zegt het spreekwoord.
In haar 36 jarige loopbaan heeft ze met
verschillende directies gewerkt. Eerst in Grobbendonk, dan zuster Gusta die
zelf te Wintam les gaf. Als alle zusters Wintam verlaten hadden werden het
achtereenvolgens Flor Roskam, Fons De Smet en Dirk Aerts. Na de overname door
Sint-Carolus kende ze nog 3 directeurs: Benny Peeters, Wim Van Ranst en Wim
Van Der Donck.
Juffrouw Marleen is blij dat ze zo lang in
Eikevliet heeft mogen les geven. Het was een aangename tijd en voor haar een
verrijking. Ze stond er wel alleen voor maar je hebt de kinderen 3 jaar bij u,
je kent de ouders en hun kinderen dan heel goed en dat schept een veel betere
band dan in een grote school. De laatste jaren brachten oud leerlingen hun
eigen kinderen naar school. Met die ouders een babbeltje slaan
aan schoolpoort en oude herinneringen ophalen geeft een enorme vreugde.
Dat zal ik zeker missen, zegt ze. Ik zou het kunnen volhouden tot mijn 100
jaar, maar al die paperassen en vergaderingen die er de laatste jaren bij
gekomen zijn zetten een domper op de vreugde van het werken met kinderen en
vragen meer van uw krachten den het schoolhouden zelf.
Juffrouw Marleen heeft mij uitdrukkelijk
gevraagd om te vermelden dat ze alle mensen van Eikevliet wil bedanken
·
Voor het vertrouwen dat ze in haar stelden,
·
Voor de gezellige babbeltjes aan de schoolpoort,
·
Voor de mooie herinneringen die ze heeft aan hun
lieve kleuters,
·
En vooral voor de inzet, steun en medewerking die er
was in die moeilijke strijd om de school te behouden.
Als slot van ons gesprek zegt ze: “Het geeft mij een hele geruststelling dat mijn opvolgsters, Liesbeth en Anne, heel goed voor mijn Eikse kleuters zullen zorgen, ik kan Eik niet vergeten en je zult er mij nog dikwijls zien.
----------------------------J.M
Droedel.
----------------
Iedereen die ik gezien heb vond vorige droedel zeer gemakkelijk. Ze hadden het allemaal fout.We zien 1 boom, 1 nest en 1 persoon in dat ene nest. Hij zit dus niet in nesten. Hij zit wel in het nest te broeden zoals een vogel, dus een BROEDER.
Welk woord kun je bij deze nieuwe droedel bedenken?
------------------------------J.M.