Okt-Nov-Dec. 2006.
Tijdschrift
ontdekt
Het
bestond.
Ik wist het niet.
Het lag weggedoken.
Achter het water.
Tussen het water.
Voorbij de houten-balken-brug.
Vijf, zes straten
Achterdijk
April
Kromme
keren
Kouter
Het
lag daar.
IJzig
stil.
Verzopen.
Weggekropen
achter sponden.
Eikevliet.
Een
toren maar je ziet hem niet.
Ik
weet het nu
Het
bestaat echt.
- - - - - - Hendrik Broothaers.
EIKEVLIET
VERWELKOMT OP
FEESTELIJKE WIJZE
MEDEPASTOOR
FILIP HACOUR
Het
Sint-Lambertuskerkje van Eikevliet liep ruim vol voor de welkomstviering van
Filip
We schrijven zondagmorgen 12 november 2006.
De klokken van het kleine Sint-Lambertuskerkje in Eikevliet luidden
zondagmorgen feestelijker dan anders. Maar de mensen van Eikevliet wisten
waarom. Iedereen was via een pamflet op de hoogte gebracht van het blijde nieuws
: Kardinaal Daneels had een jonge pastoor benoemd in de Federatie Bornem. Hij
zal mee ingeschakeld worden om in de vieringen voor te gaan in de verschillende
parochies van onze Federatie.
Dat er in deze tijd toch nog jonge mensen zijn die kiezen voor het
priesterambt,daar mogen we blij om zijn. En dat wilden de Eikevlietenaren laten
zien.
Zondag 12 november ging Pastoor Filip in Eikevliet voor de eerste maal
voor in de eucharistieviering. Dit konden we niet zomaar laten voorbijgaan.
Daarom werd het voor Filip een feestelijke verwelkoming. Eikevliet zou Eikevliet
niet zijn, als zij van deze eerste Eucharistieviering geen feestelijk gebeuren
zouden maken. En zo gebeurde :
Het Sint-Lambertuskerkje werd ruim gevuld met mensen.
De
Kon. Fanfare Sint-Cecilia, die deze viering opluisterde met prachtige muziek,
speelde bij het begin, ‘Trumpet Voluntary’ van Henry Purcell.
Filip, met het Evangelieboek en vergezeld door de lectoren, schoven in
witte gewaden op deze muziek plechtig naar voor. Meteen werd het gebeuren in de
juiste sfeer geplaatst. Ook de vormelingen werden bij deze viering betrokken.
Tijdens de homilie vertelde Filip over zijn roeping tot priester.
Na deze deugddoende viering werd er onder muzikale begeleiding van de
Kon. fanfare Sint-Cecilia in stoet naar zaal De Balans gegaan waar een glaasje
gedronken werd op Pastoor Filip, die dan ook met iedereen persoonlijk kon
kennismaken. Na menig glaasje ging iedereen voldaan naar huis. De
Eikevlietenaren hopen hiermee hun steun te betuigen aan Pastoor Filip om de
zware taak, die hem als priester te wachten staat.
In
Eikevliet is Filip alvast héél hartelijk welkom !
---------------------------M.D.
Miss kent Eikevliet.
1.
Miskent Eikevliet.
Ik heb van reclamemakers geleert dat je de aandacht moet trekken met een slagzin die opvald. Als je nu zit te glimlachen met die fouten tegen de spelling ben ik er ook in gelukt. Ik hoop dat ik uw aandacht kan vasthouden en je de moed zult hebben om verder te lezen.
- Naar aanleiding van onze zeer succesvolle zoektocht verscheen er een artikel over ons “ Schoon Eikevliet.” Daarin werd de moeilijke en gevaarlijke verkeerssituatie als in een film voorgesteld. Ik gaf twee gemeenten aan waar er echt iets aan gedaan is. Ben je gaan kijken?
- Een eerste mogelijkheid om u een beetje veiliger op straat te begeven hebben wij zelf gebracht. De deelnemers aan de zoektocht kregen voor ze vertrokken een fluoriserend vestje cadeau om goed op te vallen terwijl ze de zoektocht deden. Dat is geen oplossing voor dagelijks gebruik, alhoewel fietsers er veel gebruik van maken.
- In Rumst
straffen ze de te snelle automobilisten op een originele manier zonder zware
verkeersboete. In een driehoekig bord met rode rand staan verkeers lichten
afgebeeld waarin het groene licht brandt. Daaronder staat de tekst : “ groen
indien “ en daaronder het ronde verkeersbord dat de maximum snelheid
van
Ondertussen ben ik die borden ook al tegen gekomen in Terha gen en in Boom.
- Ben je eens door Kruibeke gaan toeren? Neen? Bij het in- en uitrijden van de dorpskom werd de rijweg versmald en het voetpad verbreed. Verkeerslichten regelen het verkeer op de smalle rijweg, terwijl de voetgangers en de fietsers veel plaats hebben op het voet- of fietspad. Ziet ge daar een oplossing in voor de problemen aan de kerk?
Dat er in Eikevliet iets moet gedaan worden aan de moeilijke verkeerssituatie is zeker. Het dorp staat regelmatig vol met geblokkeerde auto’s en er wordt veel geklaagd over te snel en te druk verkeer. Gelukkig zijn er nog geen zware accidenten gebeurd, maar wat niet is kan nog komen.
- Wie aan de zoektocht heeft deelgenomen had ook de tijd om de minder “ schone “ plekjes te bekijken. Daar is verandering in, de bloemen in de bloembakken zijn aangepast aan de Allerheiligenmaand. Aan de bakken zelf is niets veranderd.
- Op T.V. heb ik Jan Hoet ooit een speech horen afsteken over een “Mosselpot”, hij noemde het een kunstwerk. Op zijn geëigende manier, met brede gebaren en een niet te stoppen woordenvloed, beschreef hij de marmiet met lege mosselschelpen. Ik veronderstel dat hij met evenveel animo, en een waterval van woorden ons kunstwerk zou beschrijven “ Paal met 3 blinkende gieters”.
2.
Moderne tijd.
- Ongeveer 25
jaar geleden las ik voor de eerste keer : “Viert Sint-Valentijn”. Ik had van
die heilige toen nog nooit gehoord. Die viering is tot een groot kas
succes uitgegroeid voor de handelaars. De ge- en verliefden varen er goed bij.
Ook rond die tijd kregen de sprookjes een kwalijke reputatie, kinderen konden
nachtmerrie’s krijgen van al die wrede toestanden, zoals de wolf die
grootmoeder op at. Maar Halowien, heksen en lekker griezelen zijn
de opvolgers van die conservatieve sprookjes. Tijden veranderen. Zo ook
opteerde enkele jaren geleden het gemeentebestuur voor een centrale 11
novemberviering. In Eikevliet blijft men op die dag zijn gesneuvelde helden uit
beide wereldoorlogen herdenken. Hun namen worden bewaard in de straatnamen van
ons dorp. Kijk maar eens naar de schrijfwijze op de bordjes : Richard
Caluwaertsstraat en Richard Caluwaertstraat,
Karel Suykensstraat
en Karel Suyckensstraat
, Canstant Marnefstraat. Hun namen staan ook op de gedenkplaat in
de muur van de kerk. Emiel Verschooren is ook gestorven in dienst
van het vaderland. Een korte situering van deze 4 personen uit onze geschiedenis
lijkt mij hier wel gepast.
3.
Gestorven voor het vaderland.
Richard Caluwaerts.
Eikevliet
2-11-1897 Houthulst
29-11-1918.
Hij
woonde in de Pastorijstraat nr 7, die straat kreeg later zijn naam. Zijn vader,
Ludovicus Caluwaerts (De Pie), was metser-aannemer en zijn moeder, Van Straeten
Maria, hield er het café “ In het Truweel” open. Het gezin telde 4 kinderen
: Stefaan, Willem, Tilleke en
Richard
Het
grote huis werd in 2 verdeeld, Willem en Tilleke kregen ieder een deel. Nu
vormen die terug één huis met het nr 27.
Op
het bidprentje lezen we dat de familie Caluwaerts zoals veel anderen naar
Nederland gevlucht waren. Vandaar is Richard als oorlogsvrijwilliger naar
Engeland getrokken om ons leger te gaan vervoegen. Hij stierf helemaal op het
einde van de oorlog op het veld van eer en ligt begraven op het oorlogskerkhof
te Houthulst.
Constant
Marnef.
Eikevliet
11-6-1894 Rumbeke-bij-Roeselare
14-10-18
Geboren
als achtste kind in zeer gekende café “ Het Schippershuis “ bij Kalister.
Zijn vader Franciscus was in de schipperswereld gekend als Kees Kalister. Zijn
broer , Désiré, was ook soldaat tijdens de eerste oorlog en werd later
kapitein op de sleepboten van de Herbos.
De
Slijkhoek kreeg zijn naam. Hij ligt begraven op het kerkhof bij Roeselare.
Emiel
Verschooren.
Bazel 12 januari 1873 Puurs 4 augustus 1914.
Twee broers Verschooren, Edmond en Emilius, afkomstig uit Bazel, huwden rond 1900 met twee gezusters De Wachter uit Eikevliet. Zij waren van thuis uit blokmakers, klompenmakers in het algemeen Nederlands.
Na zijn huwelijk met Maria De Wachter ging Emiel in het huis naast het Loopke in de Slijkhoek wonen, nu nr 10, daar begon hij een blokmakerij. Op oude prentkaarten zien we langs de vlietkant zijn voorraad bomen liggen. Men liet ze met het getij mee drijven en viste ze daar uit het water.
In 1907 sterft zijn vrouw, drie jaar later huwt hij met Justine Spiessens. Tot overmaat van ramp breekt in 1914 de eerste wereldoorlog uit. Tussen de forten van Breendonk, Liezele en Bornem moesten alle hindernissen opgeruimd worden, de forten moesten elkaar kunnen zien. Omdat de twee gebroers gewoon waren van bomen om te zagen werden zij door het Belgisch leger opgeëist. Ieder om beurt moesten zij een dag in de omgeving van het fort van Liezele bomen afzagen. Edmond was ziek toen door oorlog uitbrak. Uit idealisme en vaderlandsliefde ging Emiel in zijn plaats. Hiermee nam hij voor zichzelf een fatale beslissing, hij werd dodelijk getroffen door een vallende boom. De nog jonge kinderen bleven achter met hun stiefmoeder.
Karel
Suykens.
Puurs 24 juni 1892 Beveren a/d IJzer? 9 mei 1918.
Hij was de buurman van Constant Marnef en woonde ook in een café : In ’t Hooiveld. Zijn vader was Leander. Het café stond vlak naast het Loopke en is nu al lang verdwenen. De laatste bewoners waren Desmet-
Demont. (Lieke Witjes)
Ik heb niet meer gegevens over deze gesneuvelde kunnen vinden. Hij kan ook in Beveren a/d Leie gesneuveld zijn.
4.
Streden ook voor ons vaderland.
Niet alleen de vier die op de gedenkplaat met hun naam vermeld staan verdienen onze eeuwige aandacht, maar ook diegenen die de strijd overleefd hebben mogen we niet vergeten. Zij hebben waarschijnlijk meer geluk gehad dan de gesneuvelden maar hebben zeker ook het beste van zichzelf gegeven om ons land te verdedigen.
Van Achiel Willaert, een oorlogsvrijwilliger uit 14-18, kreeg ik een tekst over een Bornems spion voor het Belgisch leger. Hij ging regelmatig op verkenning achter de Duitse linie’s tot die laatste keer. Na zijn huwelijk ging hij naar Baasrode-Buggenhout wonen. Nu woont er nog famillie van hem te Bornem,
Het
testament van een held.
Drie jaar
geleden, op 20 juni 1942, stierf te Rijsel de heldendood, onze dorpsgenoot, Otto
Victor Karel De Maeyer.
Voor enkele
weken bracht Buggenhout de edele dode een vrome rouwhulde.
Tot piëteitsvolle gedachtenis aan deze martelaar en tot les voor ons
allen, overwegen we de sublieme afscheidsbrief, die hij schreef aan zijn
echtgenote alvorens naar de plaats der terechtstelling te gaan.
Looz, 20-6-42.
Lieveling,
Ik heb zo even de uitspraak vernomen. Mijn vraag om genade werd afgewezen en ik zal vanavond gefusilleerd worden. Zo eindigt voor mij, mijn moedig vrouwtje, die lange Calvarieberg. Moed zult ge nog moeten hebben, want de kinderen moeten groot gebracht worden. Ik wens dat zij zonder haat voor onze vijanden zouden opgevoed worden.
Gij weet wel dat ik God reeds zolang gebeden heb, dat ik met vertrouwen naar de andere de wereld ga, met volle vertrouwen in Hem, die mijn Schepper is, in wien ik al mijn hoop heb gesteld. Het is ongetwijfeld zoals ik U steeds voorgehouden heb, dat de Goddelijke Goedheid ook op dit ogenblik mijn gebeden aanhoort. Ik vraag u daarom, allerliefste, in al uw droefheid niet na te laten God te loven, die ons zoveel geluk geschonken heeft en mij toelaat mij tot de dood voor te bereiden, straks ga ik bij de biechtvader en ik vertrouw dat Onze Lieve Heer me de vergiffenis zal schenken die mij zo nodig is.
’t Is wel wonder, tot op dit ogenblik ben ik volstrekt voor de dood niet bevreesd en ik hoop dat God me zal helpen om tot de laatste stond kranig te zijn. Ik tracht thans mijn gedachten alleen op U samen te trekken. Ik dank u lieveling, voor al het geluk dat gij mij geschonken hebt : gij zijt mijn trouwe, tedervolle echtgenote geweest, die mij steeds liefdevol toegewijd was. Het spijt me dat ik u niet kan terugschenken al het geluk en al de tederheid die ik hier in de gevangenis van u mocht ondervinden.
Gij zult de kinderen tot het leven kunnen opleiden, ik ben er zeker van, en wees ook verzekerd dat God uw krachtinspanningen zal zegenen. Ik zelf zal Hem gestadig vragen u te helpen, want ofschoon ik den drempel van zijn Rechtbank met enige vrees betreed ( de mens is toch zo nietig, niet waar?) toch heb ik zoveel vertrouwen in Christus, die ons een voorbeeld geweest is, dat ik meen aan de Almachtige te mogen vragen dat Hij u zegent, en ook onze kinderen. (Ge weet wel, ik ga Vader weerzien.)
Ik vraag u ook vergiffenis voor al het leed dat ik u mocht berokkend hebben, gelieve ook voor mij vergiffenis te vragen aan onze naasten die ik zou beledigd hebben. Omhels in mijn naam de kinderen en zegen ze en zeg hun dat ik vurig bid voor hen
Ik ben er innig van overtuigd dat ge op zekere dag zult bevrijd zijn: zo zal mijn offer niet vergeefs geweest zijn.
Tot ziens, mijn liefste vrouwtje, bid veel voor mijn ziel en staar het leven met uw gewone moed in het gelaat: ge zult mij zien. Ik omhels u teder en ik ben er van overtuigd u eens weer te zien op de plaats waar ik ga met de genade Gods.
Leve het
vrije België.
-----------------------------
J.M.
ACTIVITEITENKALENDER
EIKEVLIET.
DECEMBER |
▼
VRIJDAG
1 - ZATERDAG 2 en 9 DECEMBER
TONEELKRING
TAAL & KUNST’
TONEELOPVOERINGEN
“TAXI
TAXI”
(dolle
klucht)
auteur
: Ray Cooney
vertaling
: Chris Rudél
regie
: Guy Thys
20.00
u : in
zaal De Balans
reservatie
30/889.30.26 (vanaf
1 november)
▼
WOENSDAG
11 DECEMBER
K.A.V.
– EIKEVLIET
KOOKLES
voor MANNEN
CREATIEF
KOKEN ELKE
DAG
19.30
u :
Gemeenschapshuis Eikevliet
▼
DINSDAG
19 DECEMBER
OKRA
(trefpunt
55- plussers)
LEDENSAMENKOMST
KERST-
en ADVENTSVIERING
13.30
: kaarten
en aansluitend
KERSTFEEST
in
het Gemeenschapshuis Eikevliet
▼
WOENSDAG
20 DECEMBER
K.A.V.
– EIKEVLIET
KERSTFEEST
19.00
u :
Gemeenschapshuis Eikevliet
▼
ZONDAG
24 DECEMBER
SINT-LAMBERTUSKERK
EIKEVLIET
KERSTAVONDVIERING
18.00
u : met
medewerking van onze
toekomstige
vormelingen
en
opgeluisterd met sfeervolle kerstmuziek
door
de
KON.
FANFARE SINT-CECILIA
GEBOORTE.
Matteo Rottiers
werd geboren op 31 augustus 2006.
Zoontje van Rottiers-De Wilde en broertje van Kato.
R. Caluwaertsstraat, 27
OVERLIJDENS |
╬
echtgenoot
van Monique Verboom.
Geboren
te Eikevliet 26 april 1936
en
plots overleden te Manavgat (Turkije)
op
12 oktober 2006.
De
uitvaart vond plaats te Berchem
op
20 oktober 2006.
Papa,
Woorden
schieten ons nu tekort,
net
nu je met mama genoot
van
één van je favoriete reisjes,
heb
je ons moeten verlaten.
Het
was zo plots, zo onverwachts.
Het
doet ons pijn, heel veel pijn.
We
gaan hier enorm missen.
Jij
en mama, het perfecte koppel,
twee
handen op één buik,
alles
deden jullie samen,
geluk,
verdriet, … alles deelden jullie samen.
De
liefde tussen jullie … zo puur, zo intens.
Mama,
de kinderen en de kleinkinderen
waren
alles wat je nodig had om gelukkig te zijn.
De
simpele dingen waren genoeg,
enkel
de vakanties met mama had je als extra nodig,
en zo
mocht je ons verlaten.
Mama
heeft geen afscheid kunnen nemen,
maar
ze moest je niet vertellen
hoeveel
ze van je houdt, hoe goed jullie het samen hadden.
Dat
weet je, dat weet iedereen die jullie kende,
één
blik naar elkaar, die bezorgdheid voor elkaar …
het
was zo duidelijk.
En
wij papa, hebben het je ook niet meer kunnen zeggen,
maar
je weet dat we mama zullen steunen voor altijd,
haar
zullen bijstaan in haar verdriet.
Bedankt
papa voor alles,
een
betere echtgenoot, vader, opa was er niet,
een
goedlachse man met een gouden hart,
een
mooi voorbeeld,
je
blijft voor altijd in ons hart.
Bij
deze allesomvattende tekst van het bidprentje kunnen we nog vermelden dat
Constant voor zijn huwelijk zeer actief betrokken was bij het Eikevliets
verenigingsleven. Hij maakte zich verdienstelijk als acteur bij de toneelkring,
speelde kleine bugel bij de Kon. Fanfare en was een zeer verdienstelijk kaatser
bij Exelsior Eikevliet.
Namens onze vereniging biedt het bestuur aan de diep beproefde familie
zijn deelneming aan.
Droedel.
Hier staat Piet Snot te kijken naar lege bakken, geen enkele vrucht
te bespeuren stond in de tekst.
Afstappen om fruit te kopen was: vruchteloos.
Nieuwe droedel.
Je ziet wat je ziet, zeer eenvoudig.
Hier hoort tekst nog uitleg bij.
De oplossing is 1 woord.
Succes.
----------------------------
J.M.
Quizvraag.
Het antwoord op de vorige vraag was :
Désiré
Talboom.
Winnaar is Walter Demont, Richard Caluwaertsstraat, Eikevliet.
Nieuwe vraag :
Hoeveel moedige soldaten zijn er gesneuveld tijdens de eerste wereldoorlog.
Antwoorden sturen voor 1 februari 2007 bij Danny Polfliet, Eikerveld, 20, Eikevliet of e-mail naar dannypolfliet@hotmail.com
Te winnen : Een prachtig boek.