Jan-Feb-Maa-Apr-Mei-Juni 2007
Tijdschrift
Honderdjarige
Eikevlietenaar: Mathildis Cools
Dit
berichtje mochten we ontvangen van Mevr J. Van de Wiele uit Wilrijk en dochter
van de eeuwelinge en ook nog steeds lid van onze vereniging Eikevlietvrienden.
We
drukken het artikel dan ook integraal af zoals ontvangen zodat al onze leden
geïnformeerd zijn over deze prestatie!
Mathilde
Cools is de dochter van de destijds 102 jaar geworden Julie Cools
(geboren Drossaert) en overleden in 1973
Hun
“roots” liggen in het Kleine Eikevliet, waar hun leven zich afspeelde
in de Richard Caluwaertsstraat.
Mijn
moeder werd 100 en is thans wonende in het RVT
Hoge Beuken te Hoboken.
En of ze
gevierd werd !
Op 12
april 1907 werd ze geboren en honderd jaar later werd het een reuzefeest.
Op
vrijdag 13 april was het groot feest geblazen in het rusthuis. Ze kreeg twintig
bloemstukken, 35 kaarten, een foto van de koning en koningin, een zilveren
schotel als aandenken en heel veel geschenken.
De
directeur van het rusthuis bood een mooie receptie aan voor al de bewoners van
haar afdeling “Sorghvliedt” in
de prachtig met bloemen versierde zaal.
Op
zondag 15 april deden we alles nog eens over. Ditmaal voor de families Van de
Wiele-Cools en Marnef, de kinderen,klein- en achterkleinkinderen en de neven en
nichten.
Voor
mijn moeder zijn het onvergetelijke dagen geworden.
Zij had
er zo naar uitgekeken om de “
Hoe
wordt men honderd jaar?
·
door hard te
werken en niet te zeuren
·
door alle
tegenslagen te overwinnen
·
door de datum
van Eikevliet kermis nooit te vergeten!
---------------------------------dochter, J. Van de Wiele
De
Avenue “ POEF “.
Gedurende vele jaren was er weinig
mogelijkheid tot uitbreiding van de woongelegenheid te Eikevliet.
Hier en daar werd er wel wat verbouwd maar nieuwe woningen kwamen er
weinig bij. Rond de eeuwwisseling
bouwden twee geneesheren, dokter De Block en dokter Joos ieder een nieuw huis in
de Karel Suykensstraat. Later bouwden Karel Lenaerts en Albert Suykens er nog
een huis tussen de twee dokters woningen. In
1953 heeft de fanfare ter gelegenheid van naar 100 jarig bestaan in de grote en
prachtige tuin van het huis van dokter De Block het grootste feest georganiseerd
dat ooit in Eikevliet heeft plaatsgehad.
Naast die prachtige tuin was er een smal pad waarin een viertal huizen stonden. Langs dat onverharde wegje hadden de bewoners toegang tot de rest van de bewoonde wereld. Vandaar de naam : “Het Wegske.”
Na dokter De Block woonden nog in dat grote herenhuis :wwwwwwww wwwwwwwwwwwwwwwwwww. Een tijdje na de feestelijkheden werd het huis verkocht en de tuin verkaveld. Met teren1958 kwam meester Gustaaf De Clercq er als eerste wonen, als ik goed kan tellen is dat volgend jaar een gouden jubileum. Na korte tijd kwam ook meester Clement Verbruggen er als tweede in zijn wit huis wonen . Het was zijn echtgenote, Elza Demont, die het wegske de originele naam gaf van : “ Avenue Poef.” Enkele jaren later werd ook het begin van de kouterweg als bouwgrond erkend. Deze beide delen van de Richard Caluwaertsstraat hadden geen bestrating. In de winter was het slijkpoel en in de zomer een stofwoestijn, dat duurde tot XXXXXXXXXXXXX.
Het idee om dit artikel te schrijven kwam er toen ik door de nieuwe wijk wandelde om er foto's te nemen voor de wandelzoektocht van september. Die nieuwe wijk heeft de naam gekregen zoals in het kadaster vermeld is, niettegenstaande dat iedereen die weide: “De Vennen” noemde. Vroeger was het een wijmenveld. Toen die commerce in elkaar stortte werden de Vennen omgevormd tot een vette weide. Zij roept herinneringen op aan de familie Boeyckens. De laatste boer, Julleke, moest de boerderij alleen beredderen. Niettegenstaande hij meestal tijd had voor een filosofisch babbeltje was hij dikwijls vermoeid door gebrek aan slaap. Regelmatig dommelde hij in terwijl hij een koe molk. Stel u dit tafereel voor : Jules zit op zijn laag melkstoeltje een koe te melken, zijn handen gaan trager en trager over en weer tot ze stil vallen en in de emmer melk zakken. De koe werd het wachten beu en ging verder grazen en Jules zat te midden van de wei te slapen met z'n handen in de emmer melk.
Het viel mij op tijdens die tocht door het Eikerveld hoe mooi en rustig het er was. Mooi omdat er zoveel afwisseling in kleuren is, overwegend fris groen van bomen, hagen en struiken waarin elk huis apart tot zijn recht komt. Tussen al dat groen lachen de kleurtjes van de bloemen u toe.
Bij onze contactdag in september gaan we het Eikerveld kunnen bewonderen in zijn herfstkleuren maar als u het frisse groen wil zien moet je het nu gaan bewonderen.
------------------------------J.M.
Koningschieting
Koninklijke Sint Donatusgilde Eikevliet
op donderdag 17 mei 2007.
Traditioneel wordt in onze regio de
koningschieting bij de staande wipmaatschappijen gehouden op de feestdag van Ons
Heer Hemelvaart.
Even
traditioneel in Eikevliet is dat deze dag steeds aanvangt met een Misviering,
deze misviering is een dankmis aan de
Patroonheilige van de gilde , Sint Donatus, en tevens een herdenkingsmis aan de
overleden leden van de gilde.
Spijtig genoeg moesten wij dit jaar vaststellen
dat (te) weinig leden van de gilde deze
Misviering bijwonden.
Na de
H.Mis bezoek aan alle ????? cafe’s van Eikevliet met name Zaal De Balans.
Vanaf
13.00 uur kon ieder lid van de gilde samen met de partner aanschuiven aan de
feesttafel in de vorm van een koud buffet. Dit buffet werd bereid door Traiteur
Fiasco ( Anita en Jan) waarvoor onze dank.
Om 14.00
uur was het dan zover, begin van de eigenlijke Koningschieting . De voorzitter
plaatst de koningsvogel op de wip en de schieting kan een aanvang nemen.
Dit jaar
was het een speciale koningschieting want het was tevens ook een
keizerschieting, vermits Alexander Vandenhurk
de koningstitel reeds tweemaal na mekaar behaalde kon hij dit jaar voor de
keizerstitel gaan. Het was immers van 1952 geleden dat Jan Verheyden (
schoonvader Staf Janssens) zich keizer schoot in onze gilde.
Zoals
het reglement het voorschrijft heeft de uittredende koning twee voorscheuten en
na zijn derde scheut gaat de eerste
ronde van start. In die eerste ronde lieten een aantal van de schutters reeds in
hun kaarten kijken met name Henri De Wachter, Hendrik De Clercq en Jos Schelkens
(schoonvader Stef Van Praet) raakten de vogel. Maar een ongeschreven wet in de
schutterij zegt dat ge niet enkel de vogel moet raken, maar hem moet neerhalen.
En zo gebeurde het in de elfde ronde, niet de uittredende koning haalde de vogel
neer, maar onze voorzitter Erny Bioul en zo wist iedere schutter wat hem te doen
stond om alsnog te kunnen kampen. Niemand slaagde er nog in de vogel neer te
halen en zodoende was de koning 2007 gekend. Erny Bioul mocht uit handen van de
ondervoorzitter de traditionele geschenken in ontvangst nemen. Erny was al
koning in 2002 en weet dus als geen andere hoe je zo een titel moet vieren.( met
veeeeeeeeeeeeel gerstenat) Na de eigenlijke koningschieting was er nog de
surpriseschieting die eindigde rond 18.30.
In de
hoop dat Erny aan een serie van drie begint , en we na zoveel jaren terug een
Keizer hebben zien wij al uit naar
de koningschieting 2008.
secretaris
Jan
Pepermans.
------------------------------------
Zone
44.
Twee
uur en een klad minuten, 's namiddags.
We
staan daar aan de "bushalte-zonder-wachtkot,
recht
tegenover de "bushalte-met-wachtkot" .
Iemand
moet vergeten zijn aan deze kant een wachtkot neer te poten.
De
kilte en de mist plakken op onze kleren. Je
voelt de nabijheid van de herfst.
Er is
niks om vrolijk van te worden.
Alles
is onwezenlijk doods. De lucht
kleurt grijs, net als de muur waar we tegen leunen.
De
straat ademt eenzaamheid uit.
Geen
mens, geen dier, geen auto komt voorbij. Alleen
stilte passeert.
Achter
de "bushalte-met-wachtkot" leunen scheve grafzerken tegen een
kerkmuur. Zijn hier geen levende
zielen?
En de bus
komt maar niet. Wie heeft het ooit
in zijn hoofd gehaald om uurtabellen uit te vinden? Klokvast…
Je
hoort de kerkklok de minuten tellen.
Vijf,
tien, vijftien …
En
plots is het daar: een dof, eentonig gedreun.
De bus
doemt op achter de draai, willen stappen in en er rijden weg, terug naar het
leven, terug naar het lawaai.
Toen
reden er nog bussen.
----------------------Hendrik Broothaers
Jef
en Frans Verschooren, de laatste klompenmakers in Klein-Brabant.
Het was tussen de jaren 1895 en 1900 dat de broers Verschooren (Emilius en Edmondus) kennis maakten met de gezusters De Wachter. De twee broers waren afkomstig uit Bazel en van thuis uit klompenmakers. Het gezin De Wachter telde 7 dochters en 2 zonen.
Emiel
Verschooren werd op 12 januari 1873
geboren en huwde op 26 september 1897 met Maria De Wachter. Hij ging in het
laatste huis van de Foot wonen, nu nr
Edmond zag op
16 juli 1879 het levenslicht en huwde op 3 mei 1901 met Ludovica, in de
volksmand Wis genoemd. Hij bleef bij zijn schoonouders wonen, nu nr
Onder impuls van Emiel werd in het ouderlijk huis een blokmakerij opgestart.
De bomen werden aan elkaar vastgemaakt en als
een vlot dreven ze op de Vliet. Voor
hun deur werden ze aan de kant getrokken.
Toen de oorlog 1914-1918 losbarstte moesten de
bomen langsheen de forten verwijderd worden en werden de gebroeders opgeëist
door het Belgisch leger om deze bomen te rooien.Op 4 augustus '14 lag Edmond
ziek te bed en Emiel ging in zijn plaats naar het fort te Liezele waar hij
dodelijk werd getroffen door een vallende boom.
Hij stierf op 41 jarige leeftijd en liet een weduwe en twee dochters na.
Emond besliste daarop om op eigen houtje het bedrijfje verder te zetten in z'n eigen woning Spuistraat 16. Een gedeelte van het woonhuis en een achter gelegen stalletje werden omgevormd tot werkhuis, met een pijl aangeduid op de foto.
Het gezin Emond Verschooren-Ludovica De Wachter kregen zeven kinderen. De oudste zonen Jozef en Frans moesten al op twaalfjarige leeftijd hun mannetje staan in het werkhuis, schoolplicht bestond toen nog niet. De twee volgende zonen, Emiel en Henri, werden ook al vlug ingeschakeld. De oudste dochter Alice - de latere echtgenote Eggermont - moest de afgewerkte klompen met glasscherven mooi glad schrapen!!! Gelukkig werd er nogal vlug een elektrische motor met schuurband aangeschaft wat haar werk veel lichter maakte. Die schuurband stond in het stalletje en maakte enorm veel fijn stof.
Emond stierf
op 10 mei 1929 en zijn vier zonen zetten het bedrijf verder met steun van moeder
Wis.
Begin de jaren 30 werd een grote stap gezet.
De nodige middelen werden vergaard om machines te kopen om het werk te
verlichten en de productie op te drijven. Deze
uitstekende machines werden vervaardigd door de N.V. Philips te Puurs.
Deze firma ging er prat op om voor elke houtbewerker een geschikte
machine te ontwerpen, zij het enkelvoudig of gecombineerd en zowel voor meubel-
en schrijnwerk als trap- of blokmakerij. Ze
hadden een dertigtal types machines.
In de tuin achter het huis werden twee houten
werkhuizen opgericht voor de machines.
De voorraad bomen werd op de eigendom van
hertog D’Ursel gelegd aan de overkant van de straat.
In die tijd werden de bomen nog gedeeltelijk
uitgegraven en daarna met de bijl omgehakt, dat was zwaar en gevaarlijk werk.
Het werd soms gedaan door landbouwers en in de winter door werkloze
bouwvakkers, maar de vaste man was Edward Nijs, beter gekend als de
"Smalle" . Hij presteerde
het om op een dag soms vijf bomen te neer te leggen, waarbij ook nog de dikste
wortels moesten verwijderd worden en daarbij werden ook de putten terug gevuld.
Toen ik hem op een dag vroeg waar hij die macht (lees de kracht ) vandaan
haalde nam hij glunderend voor één keer zijn zwartgeblakerde pijp uit de mond
en zei: "Ik eet elke morgen en pan dik (alleen vet) spek".
Sindsdien lust ik ook dik spek.
Het afvalhout vond gretige afnemers bij zowel de huisvrouwen om de was af te stoken als bij de varkenshouders voor hunne bras (eten voor de varkens), maar vooral de vele ambachtelijke bakkerijen waren vaste klanten.
In 1939 overleed moeder Ludovica (Wis) de
Wachter en kwam de derde zoon Emiel Verschooren-Casteels zich in het ouderlijke
huis vestigen. De zaken gingen goed,
ze hadden een grote afzet gevonden in de winkels langs de steenbakkerijen van in
Niel tot Terhagen. Ook de werknemers
van de papierfabriek Denaeyer wisten de klompen te waarderen.
Met een sterke zware fiets bracht Henri ze naar de winkels, soms wel 40
paar per vracht. Later kwam zijn schoonbroer-bakker uit Oppuurs hem met zijn
bestelwagen ter hulp.
De bestellingen kwamen meestal binnen per gele
briefkaart en omvatten een hele waslijst. Er was keuze tussen wilge- en
kanadaklompen, hoge of lage en dit gaande van nr 28 tot nr 46. Sommigen verkozen
dan nog beschilderde blokken. Dit was een mooie winterbezigheid voor de
gebroeders Peeters uit Kalfort. Omdat ze zeer mooi kon schrijven deed moeder
Angèle Reymenants de mini boekhouding en schreef ook de rekeningen.
Onder de oorlog 1940-1945 moest er het
verplicht geleverd worden aan het beruchte fort van Breendonk, voor een mini
prijs. Onder de bezetting was alles
gerantsoeneerd. Iedereen
kreeg een bepaald aantal zegeltjes voor zijn rantsoen.
Als men een brood wou kopen moest men dat natuurlijk betalen maar daarbij
moest men ook rantsoen zegeltjes geven. Als
die zegeltjes voor het einde van de maand gebruikt waren kon men in principe
niets meer kopen. Om bomen te kopen
hadden de blokmakers ook zegeltjes van de overheid nodig.
Zo bepaalden zij hoeveel klompen aan het fort moesten geleverd worden.
De zeer gevreesde SS-ers kwamen de klompen zelf ophalen met het beruchte
voertuig waarin ook andere dingen naar het fort werden gevoerd.
Ik heb als jonge snaak meermaals van op veilige afstand dat onding staan
begluren.
Op 21 juni '45 overleed op 38 jarige leeftijd
na een langdurige ziekte, de ter plaatse wonende Emiel Verschooren.
Het terrein aan de overkant van de straat, de stapelplaats van de bomen,
was zeer geschikt voor een nieuw bedrijf. Juffrouw
Thielemans , de rent meesteres van de familie D’Ursel, gaf de toelating om
daar een nieuw kot te bouwen. Groot
was bij deze juffrouw de verbazing en geveinsde verontwaardiging toen ze bij een
van haar periodieke inspectietochten samen met boswachter Richard Landuyt daar
een groot gerieflijk bakstenen werkhuis zag staan.
Jef bij de vooroorlogse machine.
Na een half uur onderhandelen was alles
opgelost met een huurcontract van negen jaar, telkens verlengbaar.
De huurprijs was natuurlijk ook aangepast, het drievoud van vroeger, maar
iedereen was tevreden.
De zaken gingen goed en het werkhuis was een
echte zegen nu alles zich onder één dak bevond, droogzolder en stockageplaats
inbegrepen.
Op 14 juli 1959 overleed de jongste van het
viertal, de 51 jarige Hendrik Verschooren-Muys uit Oppuurs. De twee oudste
broers, Jozef en Frans, moesten de taken herverdelen en de zaak verder zetten
tot aan hun pensioen. Meermaals werd
er dan een beroep gedaan op de schoonzoons van de Jozef, Kamiel en Frans en op
mij, om de zwaarste klussen te helpen klaren, vooral boomstammen verplaatsen was
een lastig werk. Dat gebeurde
meestal op zondag voormiddag.
In
het laatste werkjaar hebben dhr. Karel Seghers –gemeentesecretaris- en Pierre
Van Reck uit Hingene nog een film gemaakt in het bedrijf. Het zou ons een groot
genoegen doen indien iemand onder de lezers ons zou kunnen meedelen waar die
film zich nu bevindt.
In 1968 werd de productie gestopt na een leven
van hard labeur, Jef was 66 en Frans 64. Tot
aan hun dood werden ze door het kot en het Spaaiveld aangetrokken.
Ze konden er niet weg blijven want ze hadden er het grootste deel van hun
leven vertoefd.
Jef Verschooren-Leyers stierf in 1979 en was
77 jaar, Frans Verschooren-Reymenants stierf in 1980 en werd 76.
Dit was het verhaal van een der laatste
ambachten dat Eikevliet ooit rijk was.
Nu staat er op de oude grondvesten van het kot
een riante woning en niets doet ons nog terugdenken aan de tijd van toen.
----------------------------------
Jules
Verschoren
Van
Eycke tot Eikevliet
In dit boek dat
verschijnt Pasen 2008 als jaarboek van de heemkundige kring Klein-Brabant neemt
de auteur de lezer mee naar het verre verleden en heden van Eikevliet. Het boek
dat ± 500 blz. telt is geïllustreerd met ± 400 foto’s, kaarten,
pentekeningen en schilderijen en gaat geen enkel item uit de weg.
De opzoekingen die
het boek tot stand hebben gebracht zijn voornamelijk gebeurd in het rijksarchief
van Brussel en Antwerpen.
Laten we nu
eventjes grasduinen in de verschillende hoofdstukken die het boek rijk is.
Hoofdstuk 1
: Eikevliet
Hier wordt al
wervelend een reis gemaakt door Eikevliet. Gaande van de Romeinen tot de nieuwe
verkaveling in het Eikerveld.
Wist U dat op 26
december 1900 een maatschappij voor onderlinge bijstand opgericht werd ?
Hoofdstuk 2
: St.-Lambertuskerk
Hier wordt 800
jaar geschiedenis van onze kerk zeer uitvoerig beschreven.
Wist U dat in 1539
Guillielmus Godefridi kapelaan was in de parochie ?
Hoofdstuk 3
: Onderwijs
In dit hoofdstuk
wordt het ontstaan van het onderwijs in de toenmalige gemeente
Hingene-Nattenhaesdonck tot het huidige kleuterklasje uitvoerig besproken.
Wist U dat
Eikevliet op 23 april 1961 hulde heeft gebracht aan zuster Beringaria ?
Hoofdstuk 4
: Schippers
Van schipper
Joannes Boons (°1754) tot Jan Magnus (°21/3/1906 + 27/11/1983) wordt de
scheepvaart zeer nauwkeurig boven water gehaald.
Wist U dat het
schip van Joannes Maes “De Post”
heette en 54 ton zwaar was ?
Hoofdstuk 5
: Jubilarissen
Al de gouden,
diamanten, briljanten en platina jubilarissen die ons dorp gekend heeft komen
hier aan bod.
Wie herinnert zich
niet de platina jubelfeest van Louis Van den Eynde en Celestine Caluwaerts ?
Hoofdstuk 6
: Herbergen
Dit hoofdstuk was
één van de moeilijkste. Maar door te puzzelen in het archief ben ik er in
geslaagd om het grootste gedeelte van de herbergen met de uitbaters terug op de
juiste locatie te brengen in het dorp.
Wist u dat zaal
“De Balans” in zijn geschiedenis
11 uitbaters had ?
Hoofdstuk 7
: Fanfare
Vanaf het ontstaan
op 1 mei 1853 tot de dag van vandaag wordt deze zeer rijke vereniging die een
schitterende geschiedenis achter de rug heeft tot leven geblazen.
Wist u dat de
eerste standaard geschonken werd door hertog Leon d’Ursel (5de
hertog) ?
Hoofdstuk 8
: Toneel
Deze vereniging
waar Eikevliet samen met de fanfare trots op is wordt vanaf het ontstaan in 1852
tot en met 2007 uit de doeken gedaan.
Alle stukken op
enkele na zijn teruggevonden samen met de acteurs/actrices.
Wist u dat in 1895
bij de opvoering van “Roze Kate”
de “bougien en petrol” 8,62 frank
kostte ?
Hoofdstuk 9
: Schutters
Eén van de oudste
zoniet de oudste vereniging van het dorp. Rond 1850 had de huidige St.-Donatus
gilde een andere naam.
Ook hier wordt de
geschiedenis van de schutters tot op heden tot leven geschoten.
Wist U dat op 10
december 1939 Victor Demont gevierd werd voor 50 jaar schutter, zowel op de
liggende als op de staande ?
Hoofdstuk 10
: Brug
Vanaf een
rechtsdraaiende brug over een balansbrug naar een vaste brug lopen ongeveer 400
jaar geschiedenis die in dit hoofdstuk naar voren wordt gebracht.
Wist U dat op 27
april 1598 de Spaanse koning Philips II een octrooi gaf aan de brug van
Eikevliet ?
Hoofdstuk 11
: Verdwenen nijverheden
Vanaf de
glasblazerij (1755) over de brouwerijen naar de zeepziederij, zoutziederij,
huidenvetterij, jeneverstokerij, steenbakkerij, enz. naar de blokmakers van de
jaren 1970.
Wist U dat in 1701
de watermolen afbrandde?
Hoofdstuk 12
: Verdwenen verenigingen
Een greep uit de
verdwenen verenigingen : de Eikevlietse pompiers, het koor van koster Amandus De
Bremaecker, de Jazz, de kaatsclub, de biljartclub, de bruggelingen, enz. enz.
Wist U dat er rond
1860 twee duivenmaatschappijen waren ?
Hoofdstuk 13
: Bestaande verenigingen
Als afsluiter gaan
we over het feestcomité, de Eikevlietvrienden, rommelmarktcomité, enz. enz.
naar K.F.C. Volharding Wintam-Eikevliet.
Wist U dat de
voetbalploeg onder de 2de wereldoorlog gevoetbald heeft op een niet
volledig uitgegraven stuk terrein van de “put”
?
Daar dit boek met een beperkte oplage van 700 stuks zal verschijnen is het wenselijk op tijd in te tekenen. Dit kan gebeuren door te mailen (dannypolfliet@hotmail.com) of te telefoneren (03/899.01.28).
Elisabeth, zwierige koningin in woelige tijden.
Ik luister meestal naar radio 1 van de VRT. Naar de muziek luister ik niet, die is om koppijn van te krijgen. Naar de meeste gesprekken luister ik meestal met veel belangstelling.
Vrijdag 24 mei, na 11 uur hoorde ik de naam Ralf De Jonghe in het programma : Wilde geruchten. Het is nog te beluisteren op het internet : Radio1/Programma's / Wilde geruchten. Zoek daar de knop om de programma's te herbeluisteren. Het interview met Ralf staat in het eerste deel en het begint ongeveer in het midden van het programma.
Ralf zegt dat hij uit een mooi klein pittoresk dorp komt met allemaal oude mensen. Hij heeft er respect voor en luistert graag naar hun verhalen.
Koningin Elisabeth symboliseert vergane glorie. De oude Elisabeth was vrij eenzaam. Zij geleek op een oudere dame uit Eikevliet, een sjieke dame met stijl die niet thuis hoorde in dat een boerendorp er ook niet aanvaard.
Sedert zijn twaalf jaar verzamelde Ralf alles over Elisabeth en haar periode, boeken, tijdschriften, brieven, koekendozen enz. Het Elisabeth museum in Leopoldsburg is zijn bedevaartsoord.
In de meeste biografieën ontbrak het aan sfeer, gevoel en romantiek volgens Ralf, hij heeft gezocht achter de mens in al die verhalen.
Hij schreef een sfeer boek met veel foto's en anekdotes dat je moet lezen met een tas koffie en gebakje.
Koningin Elisabeth. Zwierige vorstin in
woelige tijden.
Cynisch en sarcastisch, volgens
de ene. Hartelijk en zacht, volgens de andere. In ieder geval: Koningin
Elisabeth was een uitermate fascinerende vrouw. Dat vond ook Ralf De Jonge, en
daarom schreef hij een boek over haar.
'Koningin Elisabeth. Zwierige vorstin in woelige tijden' is uitgegeven bij Standaard Uitgeverij
--------------------------------J.M.
ACTIVITEITENKALENDER
EIKEVLIET
▼
|
JUNI |
SINT-DONATUS
SCHUTTERSGILDE
WIPSCHIETING
18.30
u : op
het wipterrein van Eikevliet
(Schaal
A. Meys)
▼
|
JULI |
▼
VRIJDAG
6 JULI
19.30
u : KERMIS-SCHIETING
op
de liggende wip in zaal ‘De Balans’
▼
ZATERDAG
7 JULI
SINT-DONATUS
SCHUTTERSGILDE
KERMIS-WIPSCHIETING
14.30
u : op
het wipterrein van Eikevliet
▼
ZONDAG
8 JULI
KON.
FANFARE SINT-CECILIA
KERMISCONCERT
parking
zaal ‘De Balans’
▼
ZATERDAG
14 JULI
ROMMELMARKT
vanaf
10.00 u
in
de Caluwaertsstraat en Eikerveld
EETFESTIJN
vanaf
11.30 u
ten
voordele van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia
in
zaal ‘De Balans’
▼
ZONDAG
22 JULI
SINT-DONATUS
SCHUTTERSGILDE
WIPSCHIETING
14.30
u : op
het wipterrein van Eikevliet
|
GEBOORTEN |
Lucas
geboren
op 1 maart 2007
Zoontje
van Elke Molkens en Bart Jacobs
Broertje
van Fien
C.
Marnefstraat 31 - 2880 Eikevliet
|
OVERLIJDENS |
╬
Leonie Bogaerts
echtgenote
van de heer
Leopold
Van Assche
geboren
te Puurs op april 1932 en
overleden
te Bornem op 16 december 2006
zij
hebben vroeger vele jaren gewoond
in
de C. Marnefstraat (achterdijk)
Nu
in Bornem
|
HUWELIJKEN |
LEEN
en TONY
Verberckmoes – Turlinckx
huwen
op zaterdag 12 mei 2007 om 14.00 u
in
de Sint-Lambertuskerk van Eikevliet
Leen
is de dochter van Jan en Rita
Turlinckx
– Deconinck
D.
Van Hoomissenstraat 7 Eikevliet
Tony
is de zoon van Hugo en Suzanne
Verberckmoes
– Verbeeck uit Haaght
▼
STEVE
en VANESSA
De Buyser - Jumbert Ortega
huwen
op zaterdag 19 mei 2007 om 13.30 u
in
de Sint-Lambertuskerk van Eikevliet
Steve
is de zoon van François en Anita
De
Buyser – Daelemans
K.
Suykensstraat Eikevliet
Vanessa
is de dochter van Jaime en Viviane
Jumbert
Ortega – Van Doorslaer uit Breendonk
▼
NICO
en CARINE
Verheyden – Ruysch
huwen
op zaterdag 11 augustus 2007 om 12.30 u
in
de Sint-Lambertuskerk van Eikevliet
Carine
is de dochter van Corneel en Jacqueline
Ruysch
– Seniow uit Puurs
Nico
is de zoon van Leonard en Angéle
Verheyden
- De Hertogh uit Puurs.
Het proces tegen deze twee heren is eindelijk begonnen. Er zijn veel mensen die buikpijn krijgen en beginnen rillen als ze Lernout horen want ze zijn door Lernout en Hauspie veel spaarcenten kwijt. Ik spreek mij niet uit over hetgeen er gebeurd is, dat zal het proces wel uitwijzen.
Feit is dat ze met iets revolutionair bezig waren, iets fantastisch. Op 26-02-02 kocht ik hun spraakprogramma voor 6990 Bef. Het werkt fantastisch, de meeste van mijn artikels die in ons ledenblad verschijnen worden er mee gemaakt. Dat wil zeggen: ik zet mij voor mijn computer, zet een hoofdtelefoon op waar een micro aan bevestigd is, en ik dicteer aan mijn computer wat er moet geschreven worden. Terwijl ik naar het scherm kijk verschijnt de gedrukte tekst er op. Als heel mijn tekst klaar is laat ik mijn computer het hele verhaal voorlezen. Ik luister naar de computerstem en volgt mee op het scherm op zoek naar mogelijke onvolmaaktheden.
Na het faillissement werd de technologie door een Amerikaanse firma op gekocht. Na zeer korte tijd was hun investeringen terug verdiend en begon de grote winst.
Door het faillissement is de streek van Ieper op de wereldkaart gekomen, zeer spijtig vind ik, ik had het liever anders gezien.
----------------------------J.M.
Droedel.
Zonder
tekst noch uitleg, gewoon maar zien moest je doen.
Twee letters uit het alfabet en een punt.
Kijk maar:
e in
d punt Schuif de letters bij
elkaar en het wordt : eindpunt
Nieuwe
droedel.
Deze
kok heeft een zeer lange en vermoeiende dag gehad.
Hij hangt even te pitten op zijn stoel, een
uiltje vangen zegt wel ook wel eens.
Droomt hij van zwartgebrande wortels of van
aan taart met veel crème fraiche?
Ik zal u een beetje op weg helpen, in zijn
droom vliegt hij hoog boven de wolken en is verantwoordelijk voor het welzijn
van 121 mensen. Toch heeft het iets te maken met die pittende kok.
Succes.
-----------------------
J.M.
Quizvraag.
Het antwoord op de vorige vraag was :
3 soldaten nl. Richard Caluwaerts, Karel Suykens en Constant Marnef
Er was geen winnaar.
Nieuwe
vraag :
Hoe heette de brouwerij gelegen in de toenmalige Hoogstraat, nu Désire Van Hoomissenstraat ?
Antwoorden sturen voor 1augustus2007 naar Danny Polfliet, Eikerveld 20, Eikevliet of e-mail naar dannypolfliet@hotmail.com
Te winnen boek : Bornem in de Beloken Tijd