April-mei-juni 2010

Tijdschrift

++ ONS EIKEVLIET ++

Contactdag Eikevlietvrienden 2010

Zoals jullie weten , hebben we vorig jaar in 2009 geen contactdag georganiseerd in Eikevliet omdat ons aller lokaal “ Zaal De Balans “ dicht was wegens noodzakelijke verbouwingswerken ten behoeve van de brandveiligheid en nieuwe reglementeringen voor openbare zalen.

Omdat er omzeggens geen alternatieve locatie is in Eikevliet om ongeveer 100 mensen bij mekaar te brengen met de mogelijkheid van een gezamenlijk eetmaal, had het bestuur dan maar besloten de contactdag een jaartje over te slaan eerder dan uit te wijken naar Wintam of Hingene omdat we dachten dat het dan toch het feest van “ De Eikevlietvrienden” niet meer zou zijn.

Vele leden die we ondertussen ontmoet hebben na de viering in Eikevliet of elders vonden het spijtig en meldden ons er naar uit te kijken naar een nieuwe contactdag in 2010.

Daarom dan ook reeds dit artikeltje om uw agenda te fixeren voor onze volgende contactdag in Eikevliet, traditiegtrouw de 4 de zondag van september ( Eikevliet kermis” namelijk op zondag 25 september 2010 om 13:30 h in zaal De Balans in Eikevliet.

We hebben in de vorige bestuursvergadering reeds een eerste gesprek gehad over welke activiteit we gaan voorzien op die dag en waarschijnlijk gaan we ditmaal terug een gezonde wandeling organiseren in de groene omgeving van en in ons geboortedorp. Het is reeds lang geleden dat we nog eens gezamenlijk een wandeling hebben gedaan tijdens onze contactdag en ondertussen staat de tijd niet stil, ook niet in Eikevliet en wordt alles toch weer anders. Bovendien zal het weer in september zomeren omdat we al het slechte weer voor dit jaar reeds gehad hebben in april en mei.

Meer informatie hierover evenals een uitnodiging tot inschrijving voor deelname zullen jullie vinden in ons volgend contactblaadje welk zal verschijnen medio augustus.

Het minder goede nieuws is misschien dat we dit jaar weer de jaarlijkse ledenbijdrage terug invoeren ( hebben we vorig jaar niet opgevraagd omdat we nog genoeg in kas hadden en toch geen contactdag organiseerden). Dit jaarlijks lidgeld voor de werking van onze vereniging 2010 ( drukken en versturen contactblaadjes-organiseren contactdag) zal eveneens opgevraagd worden in ons contactblaadje van augustus e.k.

Daarom, noteer nu alvast de datum van onze contactdag in je agenda, zodat je er kan bij zijn in september en we weer massaal in Eikevliet samen zijn en genieten van ons geboortedorp.

______________________ JDC

Concert Kon Fanfare Sint-Cecilia op 13 maart 2010.

Op 13 maart jl hield onze Koninklijke fanfare Sint Cecilia haar jaarlijks lente concert in de ( vernieuwde) Zaal De Balans. Een volle zaal kon van het concert genieten

waarbij ook even hulde werd gebracht aan onze oudste muzikant; nl Jules Van den Bossche, die op 29 maart jl 80 kaarsjes mocht uitblazen. Bijna 70 jaar is Jules reeds muzikant bij onze fanfare en reeds sinds vele jaren is hij de nummer 1 van alle muzikanten wanneer ter gelegenheid van het teerfeest de jaarlijkse rangschikking wordt opgemaakt van de aanwezigheden op repetities en uitvoeringen.

Bescheiden zoals hij is, wou Jules geen concertviering ter zijner gelegenheid, maar toch konden we het niet nalaten hem even te vermelden op het concert. Tijdens en na de repetitie twee weken later hebben we Jules wel gevierd zonder dat we het met hem hadden afgesproken vooraf.

In de plaatselijke berichtgeving verscheen onderstaand artikel over ons concert. We willen u dit artikel dan ook integraal meegeven hieronder.

De vernieuwde zaal ” De Balans” zat zaterdag l3 maart 2010 afgeladen vol tijden het jaarlijks lenteconcert van onze Koninklijke Fanfare St.Cecilia. De muzikanten onder leiding van dirigent Ernest Lenaerts, brachten wederom een aaneenschakeling van fraaie muziekstukken van diverse genres. De presentatie van de avond lag in handen van Eliane De Clercq, die met pittige teksten de nummers wist aan te kondigen. Als openingsstuk van het concert werd gekozen voor het werk ”Sinfonia” van Johann Sebastian Bach in een bewerking van Willy Hautvast. Door het gebruik van slagwerk in deze bewerking kreeg de serene, rustige muziek een modern tintje. Het volgende werk de ‘The Millennium Song” werd geschreven door Kees Vlak aan de vooravond van de millenniumwisseling.
Met deze creatie kijkt de componist terug op de voorbije twintigste eeuw en het tweede millennium van onze tijdrekening. Het concert werd vervolgd met het nummer “Chorale and Beat Music” van Vlad Kabec, een pseudoniem voor de naam Hans Kolditz. “Chorale and Beat Music” is een klein werkje waarin de componist poogt een verbinding te leggen tussen de klassieke muziek en de meer moderne. Het werk vat aan in een traag Andante tempo en gaat onverwijld in dezelfde toonaard over naar een snellere Allegretto in volledige beat stijl met aandacht voor het slagwerk. Hierna even romantische rust met “To be with you” van Guido De Ranter en met als solist Hans Marnef op trompet. Het nummer ‘Music to move” bracht inderdaad de zaal in beweging. Van marsbewegingen naar de meer moderne toer met medium rock, plots afgebroken door een trage wals om te besluiten met een snelle ragtime. “Send in the clowns” met solist Jan Van Troyen op altsax en “life on Mars” van David Bowie besloten deel 1 van de avond.

De titel “Television Showcase” bracht na de pauze onmiddellijk weer sfeer met de animerende ritmiek van de titel melodieën uit drie tv- reeksen ( The A-team, Miami Vice en The Muppet Show). Het volgende solistenwerk was weggelegd voor Cois Verschooren op de hoorn in een uitvoering van Roberto’s Bolero. Met “Bella ltalia”,de medley van bekende Italiaanse liedjes, brachten de muzikanten de zon toch reeds iets dichter bij het publiek. Na deze inspannende reis naar Italië bleef het even zwoel in de zaal bij de vertolking van de hedendaagse overbekende song” Je t`aime, moi non plus” van Serge Gainsbourg in een bewerking voor fanfare van Frank Bernaerts. In de tijdgeest van 68 werd deze song een gigantisch succesnummer omdat het nogal gewaagd en provocerend was. Vele Juke boxen zijn letterlijk en figuurlijk warm gelopen van het veelvuldig draaien van deze plaat. Naar het einde van het concert toe werd er overgeschakeld naar muziek van het lichtere genre. In de stukken “ Sweet to Sweet” en “ Melody maker” van Randy Beck of anders gezegd de beroemde Tisseltenaar Frans Verbeeck konden de saxofonen en de kleine koperinstrumenten solistisch naar voren treden. Als slot kregen de toehoorders nog een nabrander mee in de vorm een pretentieloze Duitse schlager, het werkje “Elf Freunde” van Heinz Briegel, opgedragen aan de lokale voetbalploeg van de componist

___________________________________JDC

“De Slijkhoek” vroeger en nu. Julien Maes.

Zoals u weet gaan we dit jaar weer een wandeling maken in ons dorp. De “Slijkhoek” was vroeger de officiële naam van die straat tot die na de eerste wereldoorlog de naam kreeg van een gesneuvelde uit die straat.

De straat langs de Vliet was het economische centrum van de streek. Onze binnenschippers brachten van overal hun lading aan, die werd aan de oever gelost en met paard en kar vervoerd naar buurgemeenten. Er waren ook twee zoutziederijen, een brouwerij, kolenhandelaars, vlashandelaars, graanhandelaars, een handel in vis,zelfs wit zand werd er verhandeld. Het huisvuil van’t stad (schipmest) en de beer werden er gelost, en dat kon je rieken tot ver in de omgeving. Waar veel volk komt is er vertier, samen met al die bedrijvigheid zijn ook de café’s verdwenen.

Om de inwoners van die straat van het slijk te verlossen heeft het gemeentebestuur van Hingene in samenwerking met de beheerder van de Vliet en vele vrijwilligers een dijk gebouwd. Gelukkig heeft die altijd stand gehouden anders waren de gevolgen niet te voorzien.

De Constant Marnefstraat was een geliefkoosd oord voor fotografen en schilders.Dit werk is van Jozef Talboom.

Rond Nieuwjaar 2000 is de Marnefstraat voor de laatste keer nog een tijdje Slijkhoek geweest. De ganse straat werd heraangelegd en aangesloten op het rioolnet van de gemeente Bornem. De bouw was in verlof en de hemelsluizen waren defect zodat de slijkpoel niet opdroogde. Zoals het spreekwoord zegt : Na regen komt zonneschijn.

Geniet van enkele foto’s uit de oude en de nieuwe doos.

Deze 2 laatste foto’s zijn ongeveer 45 jaar geleden genomen bij de laatste stoet van Van den Eynde.

Zou Maria Talboom (Mieke Pip) haar boomgaard met boerderijtje nog herkennen? De inzet is een tekening van Broeder Jozef Talboom langs de voorzijde.

Dit waren enkele oude en recente foto’s waarop je met enig speurwerk kunt vinden wat er verbouwd werd. Jonge mensen kennen de oude omgeving niet en diegenen die al lang uitgeweken zijn kennen soms de nieuwe situatie niet.

Nog enkele verbouwingen die gepland zijn.

Het vroegere erf van de familie Boeykens in de Marnefstraat werd opgekocht door een prive verkavelaar.Alhoewel er reeds geruime tijd geruchten de ronde deden in Eikevliet dat er een hotel-cafe of een nieuwe zaal zouden gebouwd worden, is de huidige stand van zaken dat er voorzien wordt in het verkavelen en bouwen van een 10 tal woningen voor prive verkoop.Een belangrijk detail hierbij is wel dat de gevel van de vroegere woning Boeykens geklasseerd is door de dienst " Monumenten en Landschappen " en dat deze dus niet mag verdwijnen.De woningen zullen dan ook gebouwd worden met integratie van deze bestaande gevel. Weliswaar geen klein bier, deze opdracht.

Tevens wordt er een gedeelte van de verkaveling voorzien voor sociale woningbouw conform het nieuwe Vlaamse decreet " Grond- en Panden beleid". Hiertoe wordt door de Bornemse sociale bouwmaatschappij een project voorzien voor het bouwen van een achttal gezinswoningen in half open bebouwing. Deze woningen zullen gebouwd worden met toegang langs het einde van deEikerveldstraat .

Meer detail en een plannetje hierover zullen we berichten in een van onze volgende blaadjes wanneer er meer detail bekend is hieromtrent.

In ’t midden van de Slijkhoek hebben Gerard Bruneel-Cleerbout Marianne uit Beringen een aanvraag in gediend tot verbouwen van de woning met nr. 17, en aan de april is een aanvraag tot verkaveling ingediend. Er zou een bouwgrond komen juist naast d’Hoef, achter het huis nr 27 ,waar nu Jef Van Oost woont, met de oprit beneden aan de april.

D’Hoef van de Waar staat ook te pronken in een nieuw kleedje.

‘Eikevliet in aquarellen’ van Fritz Van Luppen

Hierbij de inleiding die ik gaf bij de opening van deze tentoonstelling.

‘Het is mij een eer en genoegen de inleiding te mogen verzorgen van één van Eikevliets beroemdste zonen nl. Fritz Van Luppen.

Om U een beter beeld te kunnen geven van deze talentrijke schilder ga ik U mee nemen naar van het Eikevliet van 1900.

Zoals elk sprookje begint met de woorden: ‘Er was eens’… Begin ik deze inleiding ook met de woorden: ‘Er was eens …Louis Bullerkotten’.

Louis werd geboren te Antwerpen en had als beroep de bouwkunst gekozen waarvoor hij les volgde aan de Koninklijke Academie van deze stad.

Na enkele jaren kwam Louis in aanraking met leerlingen van de klas voor landschapschilderen. Deze leerlingen kregen les van Jozef Van Luppen. Meer en meer werd Louis aangetrokken door de schilderkunst en weldra vertoefde hij als leerling in de beroemde klas van Jozef Van Luppen.

Niettegenstaande zijn hogere leeftijd voelde Jozef meer dan gewone sympathie voor zijn zeer begaafde leerling. Het jaar nadien volgde Louis privé les in het atelier van Jozef.

Op zekere dag ging Jozef met zijn leerlingen naar de familie Van Raemdonck uit Temse. Onderweg werden mooie zichten van Temse, Weert en Bornem op doek vastgelegd.

Op weg zijnde nodigde brouwer Van Raemdonck Louis en Jozef uit hem te vergezellen naar collega brouwer Van Hoomissen uit Eikevliet. Hij verzekerde hen dat het een uitzonderlijk mooi dorpje is.

Eikevliet was een openbaring, een enig mooie ligging aan de oevers van de Vliet, de watermolen, het Spuistraatje, het Brughuis en de ophaalbrug beroerden hun kunstenaarszielen.

Zij werden gul onthaald in de herberg-brouwerij ‘Het Paradijs’ van Désiré Van Hoomissen.

Meermaals kwamen zij terug en menig meesterwerk werd er eerst door Jozef en later door Louis op doek gebracht. Louis voelde zich één worden met Eikevliet en huurde een oude schuur naast de watermolen die hij weldra omvormde tot een atelier. Verschillende beroemde schilders zoals Prosper De Wit, Leon Brunin, Henri Rul en nog vele andere waren regelmatige bezoekers van het beroemde bohemershol. Na getrouwd te zijn met Mathilde Van Hoomissen brak hij het bohemershol af en in plaats daarvan bouwde men een landhuis met een prachtige tuin.

Het huis van Louis Bullerkotten Foto: auteur

De vriendschapsband tussen Jozef en Louis was zo sterk dat ze gauw onafscheidelijk waren. Ze trokken naar het Zwarte Woud, naar Zwitserland en naar de Belgische Ardennen waar Louis kunst zich merkwaardig ontplooide. Op 9 oktober 1891 stierf Jozef plots tussen zijn leerlingen.

Louis had één leerling, zijn petekind Fritz Van Luppen, zoon van zijn onvergetelijke vriend Jozef. Fritz werd te Antwerpen geboren op 22 september 1883 als jongste zoon en tiende kind van Jozef en Cathérine Herlé. Niettegenstaande Jozef zes zonen had was Fritz de enige die in de voetsporen van zijn vader trad. Het kon bijna niet anders, want zodra zijn beentjes hem dragen konden was hij niet weg uit de omgeving van zijn vader en diens leerling, Louis.

Juist voor Fritz geboorte was het enige zoontje van Louis Bullerkotten, Ludovicus overleden. Zo werd de kleine Fritz te Eikevliet ingeburgerd en nam er een aanzienlijke plaats in de families Bullerkotten en van Van Hoomissen.

De kunst ontplooide zich in de jonge Fritz, want alle open plekjes in de schoolboeken en kranten waren volgetekend. Op voorspraak van Louis Bullerkotten mocht hij bij grote uitzondering op tienjarige leeftijd de leergangen van de academie volgen. De jonge Fritz genoot met volle teugen van de lessen van Louis daar deze hem volledig inwijdde in de schoonheid van het pittoreske Eikevliet.

Helaas kon de jonge Fritz niet lang genieten van de lessen van zijn leermeester, daar deze hem ontnomen werd als hij 17 jaar was. Dat was veel te vroeg voor deze jonge graskunstenaar die deze slag moeilijk verwerken kon. Hij was er zodanig vanonder de indruk dat hij zijn studies stopzette. Zijn schoonbroer, Prosper De Wit, die zelf een oudleerling was van Jozef Van Luppen, probeerde op hem in te werken. Aangezien Prosper een begaafd toneelspeler was, groeide in de jonge Fritz het toneel en de schilderkunst krachtdadig op. Fritz leefde enkel nog voor het schilderen, toneelspelen en voor Eikevliet.

Leon Brunin en Charles Boland, beide oudleerlingen van de klas van Jozef Van Luppen, namen Fritz eveneens onder hun bescherming.

De specialiteit van de jonge Fritz bond zich stevig vast aan het landschap en bijzonder het landschap van de oudheidkunde. Later voelde hij een felle neiging voor figuren en verscheidene portretten zijn uit zijn hand geschilderd, waaronder het portret van Désiré Van Hoomissen.

De voorliefde voor Eikevliet, voor de landschappen en voor het toneel is hem steeds trouw gebleven. Hij verheugde zich in het maatschappelijk leven van zijn geliefd dorp en is fier op zijn voorzittersschap van ‘Taal en Kunst’. Hij regisseerde niet alleen verscheidene stukken maar was ook actief als acteur. Hij ontving in 1933 het diploma van het Belgisch toneelverbond voor meer dan dertig jaar toewijding aan het toneel.

Hij was stichter en ere-voorzitter van ‘Zucht naar Kunst’. Deze vereniging heeft onschatbare diensten bewezen aan ‘Taal & Kunst’. Het was hier dat de aspirant toneelspelers getest en opgeleid werden onder de kundige leiding van Fritz Van Luppen en Clement Verbruggen.

De spelers van ‘Taal en Kunst’ in 1928 Foto: familie Verbruggen

1^ste rij: Irma Verbruggen , Julia Van den Eynde, Denise Joos en Augusta Michiels

2^de rij: Joris Demont, Fritz Van Luppen, Hendrik Verbruggen, Clement Verbruggen en Albert Marnef

Hij was ook ere-voorzitter van de liggende wip ‘Eikel wordt Eik’.

De tentoonstelling loopt van 22 april tot 26 juli 2010. Voor de inwoners van Eikevliet is het bezoeken van deze tentoonstelling gratis.

Danny Polfliet

Woorden wekken,

maar voorbeelden trekken.

In ons blaadje verscheen al enkele keren een oproep aan onze leden om ook eens “ IETS “ op papier te zetten voor ons blaadje.Ten minste één persoon heeft de daad bij het woord gevoegd. Enkele dagen geleden stak zijn pc-vrucht onder mijn voordeur.

Hij stelt zich voor als “ Schramulle “ en beloofd plechtig dat hij of zij regelmatig achter de pc zal zitten. En ’t zal er stuiven schrijft deze onbekende Eikevlietenaar.

Belofte maakt schuld zegt het spreekwoord.

Schramulle, het rhodium-bestuur dankt U.

--------------------------JM

Ik, Schramulle, wonende te Eikevliet, daar waar de noten kraken en de eenden kwaken, verklaar heden ten dage, den eerste mei van het jaer tweeduizend en tienen, met de regelmaat der klokke een pennetrek toe te voegen aan deze dorps-chronyke onder het motto: Geen leugen of grapje te weinig of te veel. Laat staan een ongecontroleerde uitlating aan het adres van één of andere boreling uit ons dorp of omliggende.

Laat me toe, geachte en goedmenende Eikevlietenaren het één en ander toe te voegen aan dit plaatselijk fenomeen zodat we na het ter perse gaan nog eens kunnen nakaarten in "De Balans" en als daar geen plekke meer is, steken we onze hoofden bij mekaar onder den preekstoel van Hiëronymus Lambertus de zoveelste ter kerke Eikevliet, gelegen boven enen heuvel en voorzien van een spits toreken en een sterk onderstel.. Poten en oren! Peper en zout.

Daarmede heb ik alles gezegd ende niks gezwegen.

Het zal er af en toe eens goe stuiven. !

Men weze gegroet

Schramulle.

HET ZIJN “ ALTIJD DEZELFDEN “.

Toen ik na de receptie in het paviljoen "de Notelaar “ te Hingene ietwat nieuwsgierig informeerde bij de initiatiefnemers naar de tevredenheid bij het talrijk opgetrommelde publiek antwoordde de voorzitter : Maar jong toch, het zijn toch " ALTIJD DEZELFDEN “ Van Luppen nog aan toe, dacht ik, daar moet ik geen schilderijke bij maken.

Eikevliet is een dorp van een bollekenszakdoek groot en de afstand tussen de kerk en staminee is nog geen honderd meter. Wat daar tot een kilometer in het rond gebeurt is geen wereldnieuws maar voor de initiatiefnemers toch boeiend genoeg om een schilder van onder het stof te halen om hem met de nodige eer te honoreren en de feteren met een prachtig overzicht zijner werken.

Zo verging het dus FRITZ VAN LUPPEN ( VON Luppen? ), die in vroegere jaren schone beeldekens ‘conterfeyte’ van Eikevlietse landelijke hoekjes en kantjes. Leerling zijnde van VAN BULLERKOTTEN ( VON Bullerkotten ? ) was de man gespeend van groot talent. Zijn aquarellen liegen er niet om. Ze zijn ronduit prachtig.

De initiatiefnemers waren er dan nog in geslaagd om menig schilderijtje uit privé-bezit aan de haak te slaan en te laten bewonderen met open monden door " altijd dezelfden " uit Eikevliet.

Van hun nageslacht weet ik weinig of niets, maar één ding is zeker. Eikevliet is fier op zijn voorgeslacht en dat verdient respect!

Zijnde deze FRITZ , die niet enkel zijne kwast hanteerde maar tevens de eerste trompet blies tijdens de repetities van de toneelkring. Ik zag het direct aan zijn gewas onder zijn spits neusje. Dit was een " comedy caper " onder ons. De Buster Keaton van onze plankenvloer. Met spijt in het hart, ik heb de brave man nooit gekend, maar samen met VON Bullerkotten vormde hij een onafscheidelijk duo.

Naar het schijnt was Van ( VON ) Bullerkotten nogal aan de struise ofte dikke kant, maar die suggestie werd pas gemaakt na enkele glazen witte wijn van ‘ les trois merles ‘. ( verwijzend naar de drie merels uit ‘t wapenschild der gemeente Hingene ).

Prachtig van koloriet , ietwat koppige afdronk maar een streling voor oog en neusgaten.

Het was niet min deze keer, liet de secretaris zich ontvallen. Er mocht op geklonken worden.

Men hief het glas op de nieuwe voorzitter van de vereniging ( den ouwe was versleten ) en de tentoonstelling werd dan ook door hem geopend.

Tot eer en glorie van Fritz VAN Luppen, kunstminner uit Eikevliet. Witte wijn, rode wijn, toetje en tatertje, witte wijn , rode wijn … Er was dan nog een wedstrijdje aan verbonden. Wie woonde waar en of WAAR nog leefde en met WIE. Kortom, een hele slok op de borrel. Het geroezemoes en de raadseltjes werden waziger met het aantal dienbladen en toen er ééntje begon de zingen van ‘ van je Lup Lup Lup, der Fritz wint de cup … Blub blub blub Marie die wilt d’r … ‘ was het hek van de dam en verlieten de genodigden één voor één de zaal. Het licht deemsterde en de aquarellen van Van Luppen bleven verwaterd achter in het schimmige duister van de Schelde. Wenend van heimwee naar de kronkelende Vliet.

Het moet al na middernacht geweest zijn toen we met ons drieën in een nabije herberg , gelegen aan de Notelaerdreef, (….jawel, het was Frans Keppens , die nog zin had in een laatste afdronk ) toekwamen.

Naast de gietijzeren kachel, aan een rond tafeltje zat een man nog enkele zinnetjes te schrijven in een notaboekje. Genietend en nippend aan een wit wijntje.

Het zijn “ ALTIJD DEZELFDEN “, mompelde hij tussen neus en LUPPEN.

Het was de voorzitter.

( en van je hup, hup, hup ….)

Schramulle

(Met dank aan regisseur Fritz Van Luppen )

Gouden Jubileum.

Op 23 april 2010 vierden Jozef Vanhoomissen en Josée Nauwelaers in familiekring hun gouden bruiloft.

Het gelukkige paar was altijd zeer actief in het verenigingsleven en danken iedereen om hun blijken van genegenheid.

Met spijt in het hart heeft Jef zijn grootste hobby, toneel, moeten vaarwel zeggen, maar in zijn tuin blijft hij elke dag actief.

Langs deze weg wensen alle Eikevlietvrienden u beiden nog veel gelukkige jaren.

Koninklijke Fanfare “Sint.-Cecilia”

Eikevliet

geeft haar jaarlijks

OPENLUCHTCONCERT

op zaterdag 10 juli 2010

om 19.30 u

op de parking van zaal

‘De Balans’ Eikevliet

______________________

ROMMELMARKT

zaterdag 17 juli 2010

vanaf 10.00 u in de R. Caluwaertstraat –

K. Suykensstraat en Eikerveld

officiële opening door de

Kon. fanfare Sint-Cecilia 11.00 u

EETFESTIJN

tijdens de rommelmarkt in

Zaal De Balans vanaf 12.00 u

ten voordele van de

Kon. Fanfare Sint-Cecilia

__________________________

Koninklijke Fanfare

“Sint.-Cecilia”

Eikevliet

geeft haar jaarlijks

ZOMERCONCERT

op zaterdag 28 augustus 2010

om 19.30 u

op de parking het wiplplein

______________________

MARIA-OMMEGEGANG KALFORT

Onze-Lieve-Vrouw-ten-Traan

zondag 29 augustus om 11.00 u

met deelname van :

toneelkring : ‘TAAL & KUNST’

en de Kon. Fanfare

Sint-Cecilia Eikevliet

___________________________

OVERLIJDEN.

╬

Erna VERLINDEN

Echtgenote van

Luc De Wachter

geboren te Willebroek

op 18 juni 1948

en oveleden te Eikevliet

op 2 mei 20.10

De uitvaartliturgie vond plaats

in de Sint.-Lambertuskerk van Eikevliet

op 8 mei 2010

Droedel.

Een pedicure werkt vooral aan de voeten, hij staat niet zo maar wat rond te kijken, hij zoekt naar werk, aan de voeten, het is

een voetzoeker.

Nieuwe droedel.

Een tekening van onder de oorlog, ik kan het mij nog juist herinneren. Bij mijn grootvader was in alle stilte een enorm zware zeug geslacht zonder aan de Duitse bezetter iets aan te vragen. De vleeskuip stond verborgen op de hooizolder. De grote stukken vlees zoals achterhespen en buikspek werden met een katrol naar de hooischelf getrokken om ze daar in het zout te leggen.

Welk droedelwoord kunt ge hierbij vinden?

Inhoud van dit boekje.

Contactdag 2010. ……………………………..blz 2

Concert van de fanfare op 13 maart 2010. …….blz 3

De Slijkhoek vroeger en nu. ………………….blz 6

Tentoonstelling Fritz Van Luppen. …………blz 14

Woorden wekken, maar … ……………..blz 19

Het zijn altijd dezelfden. ………………………blz 20

Gouden jubileum. ……………………………blz 23

Activiteitenkalender. …………………………blz 24

Overlijden. ………………………………….….blz 26

Droedel. ………………………………….…..blz 27